Veel te vroeg afscheid van master Robert Mitchell

Deze week ontvingen we het trieste bericht uit de UK dat Robert Mitchell afgelopen weekend op 50-jarige leeftijd is overleden.

Robert was een van de schaatsers die via UK Longtrack bij Schaatstraining advies & begeleiding terecht is gekomen. Vele trainingsweekenden in Den Haag en trainingsweken in Inzell hebben we Robert mogen trainen.

Daarnaast deed Robert aan tal van (internationale) Masters-wedstrijden mee, waarbij we hem vaak hebben mogen begeleiden en coachen. Wat een mooie herinneringen bewaren we daaraan.

Robert was heel serieus met z’n sport bezig, wilde altijd beter, en was ook heel kritisch naar zichzelf. Hij had een plan en daar ging hij voor. Maar niet zonder de interesse in zijn medemens te verliezen. Altijd was er de vraag: “how are you?” en vooral het antwoord boeide hem oprecht.

Hij genoot zo van het schaatsen, de techniek, de races, de sfeer rondom het schaatsen, het plezier met zijn teamgenoten. Altijd vrolijk en optimistisch. Ook tijdens zijn ziek zijn nog bleef hij filmpjes kijken van zijn races, om zo het plezier aan het schaatsen vast te houden en door zijn ziek zijn heen te komen.

En ook bleef hij gedurende die tijd met gewichtjes werken. Want terugkomen op het ijs, was zijn bedoeling. Het heeft niet zo mogen zijn.

Wat verliezen we in Robert een aardig, eager en fantastisch mens en sporter. Wij wensen zijn familie en al zijn (schaats)vrienden heel veel sterkte toe.

Far too early goodbye to master Robert Mitchell

This week we received the sad news from the UK that Robert Mitchell passed away last weekend at the age of 50.

Robert was one of the skaters who came to “Schaatstraining advies & begeleiding” via the UK Longtrack project. We have been able to train Robert many training weekends in The Hague and training weeks in Inzell.

In addition, Robert took part in numerous (international) Masters competitions, where we were often able to guide and coach him. We keep such beautiful memories.

Robert was very serious about his sport, always wanted better, and was also very critical of himself. He had a plan and he went for it. But not without losing interest in other persons. There was always the question: “how are you?” and especially the answer genuinely captivated him.

He enjoyed skating, the technique, the races, the atmosphere around skating, the fun with his teammates. Always smiling and optimistic. Even while he was ill, he continued to watch videos of his races, in order to maintain the pleasure of skating and to get through his illness.

And he also continued to work with weights during that time. Because getting back on the ice was his intention. This has not happened again.

We lose in Robert such a nice, eager and fantastic person and athlete. We wish his family and all his (skating) friends a lot of strength.